Dwa tygodnie temu sprzedałem kanapę, którą kilka lat wcześniej kupiłem w Salonie Meblowym “Emilia” na ul. Emilii Plater. Pod koniec 2012 roku budynek sklepu meblowego przejęło Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Prosty, przeszklony, socrealistyczny “klocek”, który jeszcze niedawno okupowały tapczany, fotele, stoły i szafy, dziś przejęła sztuka współczesna.
W MSN spędziłem prawie całą poprzednią niedzielę i był to bardzo dobrze zainwestowany czas.
O 14.00 Szymon Maliborski oprowadzał po wystawie “Co widać – Polska sztuka dzisiaj”, o 16.00 uczestniczyłem w lekcji muzealnej “Tylko dla dorosłych – Muzeum jako instalacja artystyczna” prowadzonej przez Karolinę Żyniewicz, a o 19.00 w ramach festiwali Kinomuzeum obejrzałem najnowszy film Braci Coen “Co jest grane, Davis?”. Wszystko bezpłatnie, bo wstęp do MSN jest darmowy we wszystkie dni tygodnia!
“Co widać – Polska sztuka dzisiaj”
Byłbym idiotą, gdybym próbował podjąć się recenzji tak obszernej wystawy. Po 2 godzinach udało mi się w miarę dokładnie obejrzeć prace 10 artystów. Pozostało jeszcze ok 70… Na pewno jeszcze nie jeden raz wybiorę się do MSN-u. Na szczęście ekspozycja będzie dostępna do 1 czerwca 2014.
Już teraz mogę powiedzieć, że jest to najlepsza wystawa poświęcona sztuce współczesnej jaką widziałem. Może to miejsce mnie uwiodło (przez przeszklone szyby widać ulice Warszawy i ma się wrażenie, że muzeum płynnie wtapia się w tkankę miejską), a może wszedłem w wiek, w którym zaczyna się rozumieć pewne trudniejsze konteksty…
Myślę, że do poszczególnych artystów, albo do fragmentów wystawy będę jeszcze wracał. W tym wpisie chciałem się tylko podzielić refleksją, że Warszawa zyskała świetne, otwarte miejsce. Po Centrum Nauki Kopernik, jest to kolejna stołeczna instytucja, w której można spędzać długie godziny. Z tą różnicą, że CNK jest bardziej dla dzieci, a MSN chyba bardziej polubią dorośli.
Wszystkim zainteresowanym tematem sztuki współczesnej polecam stronę: http://cowidac.artmuseum.pl/pl
Szymon Maliborski oprowadza po wystawie “Co widać – Polska sztuka dzisiaj”
koziołek Matołek – Paweł Althamer
Zbigniew Libera “Wolny strzelec”, 2013
Karolina Żyniewicz (w centrum) prowadząca lekcję muzealną “Tylko dla dorosłych – Muzeum jako instalacja artystyczna”.
Ogród zimowy w Kurówku – seria kolorowych, metalowych kwiatów, wykonanych z części pozostałych po zużytych maszynach rolniczych. W 2012 roku we wsi stanęła Galeria-Kapliczka, w której prace będą wystawiać profesjonalni artyści i lokalni twórcy. Kurówko to prawdopodobnie jedyna wieś w Polsce, w której sołtys jest również kuratorem sztuki.
